اثرات تمرین ترکیبی بر شاخص مقاومت به انسولین و برخی نشانگرهای التهابی در مردان غیرفعال

اهداف: تمرینات ورزشی اثر مثبتی در پیشگیری و درمان چاقی و دیابت دارند. تنظیم هورمون های مشتق از بافت چربی از جمله آدیپونکتین، پروتئین واکنشگر c (crp) و اینترلوکین-6 ممکن است در این زمینه موثر باشد. هدف این مطالعه تعیین اثر تمرینات ترکیبی بر میزان آدیپونکتین، crp، شاخص مقاومت به انسولین و اینترلوکین-6 در مردان غیرفعال بود.روش ها: در این کارآزمایی نیمه تجربی، 20 آزمودنی مرد غیرفعال از میان 100 آزمودنی داوطلب واجد شرایط در سال 1390 در شهرستان مبارکه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه 10نفری کنترل و تمرین تقسیم شدند. برنامه تمرینی مورد استفاده شامل 36 جلسه تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) طی 12 هفته بود. گروه کنترل هیچ فعالیت جسمانی انجام ندادند. در پایان تمرین ترکیبی، نمونه های خونی از هر دو گروه جمع آوری شد. میزان آدیپونکتین، crp، اینترلوکین-6 و شاخص مقاومت به انسولین قبل و بعد از 12 هفته برنامه تمرینی اندازه گیری شد.یافته ها: حداکثر اکسیژن مصرفی، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به لگن بعد از 12 هفته بهبود یافت، اما وزن بدن و شاخص توده بدنی در طول تمرین تغییری نداشت. پس از 12 هفته تمرین ترکیبی، کاهش معنی داری در غلظت انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین مشاهده شد، اما تغییر معنی داری در غلظت crp، اینترلوکین-6 و آدیپونکتین قبل و 12 هفته پس از فعالیت مشاهده نشد.نتیجه گیری: تمرین ترکیبی هوازی- مقاومتی، باعث بهبود سطح crp، اینترلوکین-6 و آدیپونکتین نمی شود و تغییرات ایجادشده در مقاومت به انسولین، نمی تواند توضیحی برای تغییر در سطح نشانگرهای التهابی باشد.